Babyborrel
Babyborrel
Op 16 februari vierden we de babyborrel van Kaan. De voorbereiding begon al in het laatste trimester van de zwangerschap.
Mijn man is moslim en zelf ben ik iets wat moeilijker te beschrijven is... Atheïst, gelovig, onbeslist. Ik geloof zeker dat er iets krachtiger is dan ons. Het lot, moeder natuur... Ik geloof dat alles gebeurt om een reden en dat onze nabestaanden over ons waken. Waar en hoe, dat weet ik niet. Waarom niet God of Allah ... Omdat ik niet kan begrijpen waarom er zoveel onrecht is in de wereld 🌏 en omdat ik al teveel dierbaren heb verloren op een veel te jonge leeftijd.
Maar dus 'back to the subject'
Waar velen kiezen om hun kind te dopen als Christen of een sünnet te doen als moslim, hebben wij gekozen voor een babyborrel. We hebben als koppel 8 jaar de tijd gehad om te bedenken hoe we ons kind willen opvoeden. Samen beslisten we ook dat Kaan zowel het christendom als de Islam van thuis zal meekrijgen, hoewel ik geen christen ben. Op school zal hij zedenleer volgen. Zo krijgt hij een breed perspectief en volgens ons veruimt dit zijn geest.
Voor de babyborrel huurden we een klein zaaltje en zorgden we voor hapjes en drankjes. Gevulde watermeloen in de vorm van een wieg. Hardgekookte eieren in dezelfde vorm.
Een zelfgebakken citroentaart in de vorm van een rompertje en nog vele andere gerechten. We maakten alles zelf m.u.v. een freaky donut cake die we kochten bij Amylin cupcakes.
Veel van de inspiratie vonden we op Pinterest. Daarnaast zorgden we voor een photobooth waar foto's konden gemaakt worden met allerlei baby gadgets.
Als kers op de taart zorgden we voor een 'Guess the baby' quiz. Op voorhand had ik van alle genodigden baby foto's gevraagd. Waarom was nog een raadsel. Deze werden uitvergroot en iedereen mocht raden wie welke baby was.
Niets dan complimenten voor deze quiz.
En bovendien hebben we veel gelachen. Kortom een echte aanrader.
Maar hoe pak je alle voorbereidingen aan met een baby van 3,5 maand?
Zelf geef ik borstvoeding dus dat maakt het er niet gemakkelijker op. Als het lukt zoek je best een locatie dichtbij huis. Of als je een grote tuin hebt, kan die uiteraard ook dienen. Daarnaast heb je best een aparte kamer voor je kleintje om te rusten en te voeden. Verwacht je ook aan een baby die vaker wilt drinken dan normaal en hangerig kan zijn. Logisch als je bedenkt dat zo'n dag veel energie vraagt.
Het eten maakten we de dag voordien met veel hulp van mijn ouders en mijn zus (de meter). Op D-day stond de wekker (lees Kaan) er vroeg. Rond 6u30 ongeveer.
Op 7u00 heb ik Kaan gevoed. Daarna ben ik naar de zaal gegaan met familie terwijl mijn man thuis bleef bij Kaan. Samen in het grote bed. Op die manier had mijn man geen ochtendhumeur en kon Kaan rustig 'spelen' en wakker worden. Om 11u00 kreeg Kaan een gekolfd flesje van hem.
Op 13u30 heb ik ze dan opgehaald en kon het feest beginnen.
We hadden ons verwacht aan een 'lastige' baby maar al bij al was het een topdag. Bovendien was het 19 graden en zonnig dus konden we ook buiten genieten. Gek als je bedenkt dat het 16 februari was.
Laat ons zeggen dat de 'goden ons goed gezind waren'
Naast de typische babyborrel zorgden we ook voor een kleine ceremonie. Ik had op voorhand aan de grootouders en meter en peter gevraagd om een tekst te schrijven voor Kaan. Iets wat zij hem wilden wensen en meegeven voor de toekomst. Ze kregen vrijspel en voor ons was het een verrassing. Zelf lazen we ook onze wensen voor.
Hieronder kan je ze lezen:
Papa:
Lieve Kaan,
Ook al kan je deze woorden niet verstaan, toch doen we je een belofte.
We zullen een lieve mama en papa voor je zijn.
We beloven jou met zorg en liefde te omringen.
We zullen tijd vrijmaken, om met je te spelen, te praten en te lachen,
Maar ook om bij jou te zijn als je verdrietig bent of ziek.
Mama:
Je bent zo onbeschreven, en toch een groot verhaal.
Jij kraait van leven, dat in jou ademhaalt.
Je lacht naar alle kanten, en alles vind je goed
want er is niets anders, dan liefde in je bloed.
Jij kunt geen mensen haten, en doet geen ander zeer
Misschien ben jij het wapen, waarmee ik liefde leer.
Je bent iemand, door iedereen bemind.
Niemand is je vijand, en iedereen je vriend.
Je hebt nog kleine handjes, en die zijn gauw gevuld
Je zoekt geen grote landen, en je hebt nog veel geduld.
Wie is toch zo groot, dat hij jou bij ons bracht.
en door jouw twee ogen, naar ons toe lacht.
Moeke:
Vandaag staan zoveel mensen, naar jou te staren,
Want, al besef je het niet, Jouw aanwezigheid heeft de wereld, heel eventjes stil doen staan.
Vandaag zullen heel wat mensen, dingen voor je wensen;
Want al ben je klein, Iedereen rondom je heen, denkt grote wensen.
Pas als jij groot zal zijn, besef je wellicht: wat ben ik klein!
Daarom hebben wij voor jou maar 1 wens
Dat je voor altijd gelukkig mag zijn.
Vake:
Ook wij hebben een taak tegenover jou.
Wij willen meewerken aan je levensgeluk, en je bewust begeleiden op jouw weg.
We zullen toeschouwers zijn, aan de rand van je leven.
We kijken naar je terwijl je speelt, en we lachen je toe.
We willen je met onze liefde omringen, en je zal altijd welkom zijn.
Na dit hele gebeuren vloeiden er veel traantjes en volgden er ook kadootjes.
Hoewel de kadootjes bijzaak zijn, zaten er ook wat persoonlijke dingen tussen zoals een enveloppe met een portie nostalgie, pas te openen als Kaan 1 jaar wordt. En een reeks boeken, gekregen van mijn nicht, zeg maar tweedehands, maar zeer bijzonder aangezien ik deze al wou van toen ik zelf nog een kleintje was.
Daarnaast ook een gepersonaliseerd dekentje en weer een heleboel kleertjes voor Kaan. Altijd handig en mooi aangezien hij groeit als bloemkool.
We hebben een prachtige dag beleeft en ik had het niet beter kunnen dromen.
Klein, intiem met weinig mensen om de kosten te beperken. Maar groots in het hart met veel herinneringen om te koesteren.
En Kaan, die genoot van alle aandacht en sliep die nacht 7 uur door.
Liefs,
Mama van Kaan
#love #nosponsor #amylin cupcake echt een aanrader 😘
Op 16 februari vierden we de babyborrel van Kaan. De voorbereiding begon al in het laatste trimester van de zwangerschap.
Mijn man is moslim en zelf ben ik iets wat moeilijker te beschrijven is... Atheïst, gelovig, onbeslist. Ik geloof zeker dat er iets krachtiger is dan ons. Het lot, moeder natuur... Ik geloof dat alles gebeurt om een reden en dat onze nabestaanden over ons waken. Waar en hoe, dat weet ik niet. Waarom niet God of Allah ... Omdat ik niet kan begrijpen waarom er zoveel onrecht is in de wereld 🌏 en omdat ik al teveel dierbaren heb verloren op een veel te jonge leeftijd.
Maar dus 'back to the subject'
Waar velen kiezen om hun kind te dopen als Christen of een sünnet te doen als moslim, hebben wij gekozen voor een babyborrel. We hebben als koppel 8 jaar de tijd gehad om te bedenken hoe we ons kind willen opvoeden. Samen beslisten we ook dat Kaan zowel het christendom als de Islam van thuis zal meekrijgen, hoewel ik geen christen ben. Op school zal hij zedenleer volgen. Zo krijgt hij een breed perspectief en volgens ons veruimt dit zijn geest.
Voor de babyborrel huurden we een klein zaaltje en zorgden we voor hapjes en drankjes. Gevulde watermeloen in de vorm van een wieg. Hardgekookte eieren in dezelfde vorm.
Een zelfgebakken citroentaart in de vorm van een rompertje en nog vele andere gerechten. We maakten alles zelf m.u.v. een freaky donut cake die we kochten bij Amylin cupcakes.
Veel van de inspiratie vonden we op Pinterest. Daarnaast zorgden we voor een photobooth waar foto's konden gemaakt worden met allerlei baby gadgets.
Als kers op de taart zorgden we voor een 'Guess the baby' quiz. Op voorhand had ik van alle genodigden baby foto's gevraagd. Waarom was nog een raadsel. Deze werden uitvergroot en iedereen mocht raden wie welke baby was.
Niets dan complimenten voor deze quiz.
En bovendien hebben we veel gelachen. Kortom een echte aanrader.
Maar hoe pak je alle voorbereidingen aan met een baby van 3,5 maand?
Zelf geef ik borstvoeding dus dat maakt het er niet gemakkelijker op. Als het lukt zoek je best een locatie dichtbij huis. Of als je een grote tuin hebt, kan die uiteraard ook dienen. Daarnaast heb je best een aparte kamer voor je kleintje om te rusten en te voeden. Verwacht je ook aan een baby die vaker wilt drinken dan normaal en hangerig kan zijn. Logisch als je bedenkt dat zo'n dag veel energie vraagt.
Het eten maakten we de dag voordien met veel hulp van mijn ouders en mijn zus (de meter). Op D-day stond de wekker (lees Kaan) er vroeg. Rond 6u30 ongeveer.
Op 7u00 heb ik Kaan gevoed. Daarna ben ik naar de zaal gegaan met familie terwijl mijn man thuis bleef bij Kaan. Samen in het grote bed. Op die manier had mijn man geen ochtendhumeur en kon Kaan rustig 'spelen' en wakker worden. Om 11u00 kreeg Kaan een gekolfd flesje van hem.
Op 13u30 heb ik ze dan opgehaald en kon het feest beginnen.
We hadden ons verwacht aan een 'lastige' baby maar al bij al was het een topdag. Bovendien was het 19 graden en zonnig dus konden we ook buiten genieten. Gek als je bedenkt dat het 16 februari was.
Laat ons zeggen dat de 'goden ons goed gezind waren'
Naast de typische babyborrel zorgden we ook voor een kleine ceremonie. Ik had op voorhand aan de grootouders en meter en peter gevraagd om een tekst te schrijven voor Kaan. Iets wat zij hem wilden wensen en meegeven voor de toekomst. Ze kregen vrijspel en voor ons was het een verrassing. Zelf lazen we ook onze wensen voor.
Hieronder kan je ze lezen:
Papa:
Lieve Kaan,
Ook al kan je deze woorden niet verstaan, toch doen we je een belofte.
We zullen een lieve mama en papa voor je zijn.
We beloven jou met zorg en liefde te omringen.
We zullen tijd vrijmaken, om met je te spelen, te praten en te lachen,
Maar ook om bij jou te zijn als je verdrietig bent of ziek.
Mama:
Je bent zo onbeschreven, en toch een groot verhaal.
Jij kraait van leven, dat in jou ademhaalt.
Je lacht naar alle kanten, en alles vind je goed
want er is niets anders, dan liefde in je bloed.
Jij kunt geen mensen haten, en doet geen ander zeer
Misschien ben jij het wapen, waarmee ik liefde leer.
Je bent iemand, door iedereen bemind.
Niemand is je vijand, en iedereen je vriend.
Je hebt nog kleine handjes, en die zijn gauw gevuld
Je zoekt geen grote landen, en je hebt nog veel geduld.
Wie is toch zo groot, dat hij jou bij ons bracht.
en door jouw twee ogen, naar ons toe lacht.
Moeke:
Vandaag staan zoveel mensen, naar jou te staren,
Want, al besef je het niet, Jouw aanwezigheid heeft de wereld, heel eventjes stil doen staan.
Vandaag zullen heel wat mensen, dingen voor je wensen;
Want al ben je klein, Iedereen rondom je heen, denkt grote wensen.
Pas als jij groot zal zijn, besef je wellicht: wat ben ik klein!
Daarom hebben wij voor jou maar 1 wens
Dat je voor altijd gelukkig mag zijn.
Vake:
Ook wij hebben een taak tegenover jou.
Wij willen meewerken aan je levensgeluk, en je bewust begeleiden op jouw weg.
We zullen toeschouwers zijn, aan de rand van je leven.
We kijken naar je terwijl je speelt, en we lachen je toe.
We willen je met onze liefde omringen, en je zal altijd welkom zijn.
Na dit hele gebeuren vloeiden er veel traantjes en volgden er ook kadootjes.
Hoewel de kadootjes bijzaak zijn, zaten er ook wat persoonlijke dingen tussen zoals een enveloppe met een portie nostalgie, pas te openen als Kaan 1 jaar wordt. En een reeks boeken, gekregen van mijn nicht, zeg maar tweedehands, maar zeer bijzonder aangezien ik deze al wou van toen ik zelf nog een kleintje was.
Daarnaast ook een gepersonaliseerd dekentje en weer een heleboel kleertjes voor Kaan. Altijd handig en mooi aangezien hij groeit als bloemkool.
We hebben een prachtige dag beleeft en ik had het niet beter kunnen dromen.
Klein, intiem met weinig mensen om de kosten te beperken. Maar groots in het hart met veel herinneringen om te koesteren.
En Kaan, die genoot van alle aandacht en sliep die nacht 7 uur door.
Liefs,
Mama van Kaan
#love #nosponsor #amylin cupcake echt een aanrader 😘
Reacties
Een reactie posten