Borstvoeding: de start

Al tijdens de zwangerschap wist ik dat ik borstvoeding wou geven. Ik legde mijn eisen  niet hoog en antwoordde steeds hetzelfde als ik vragen kreeg. 'we zien wel of het lukt, ik hoop van wel maar alles is afhankelijk van het moment'

Van zodra je zwanger bent, zal je vroedvrouw of gynaecoloog vragen of je kiest voor borstvoeding of flessen voeding. En daar moet je dan meteen op antwoorden... Best vervelend vond ik persoonlijk. Alsof ik nu al weet of het  gaat lukken. 

Mijn advies: antwoord eerlijk. Zeg duidelijk wat je wel of niet wilt. En als je voor borstvoeding wilt gaan, leg je verwachting niet te hoog. Wat komt, dat komt. 

Een ander iets dat ik wil meedelen is dat je best altijd uitgaat van het slechtste. Ik weet niet of dit echt een tip is, maar dit werkte wel voor mij. De meeste websites schrijven dat borstvoeding geen pijn mag doen. Ook dezelfde uitleg tijdens de borstvoeding cursus en van de lactatiekundige.

Dan is je kindje geboren en wordt deze, in het geval van borstvoeding, meteen op je borst gelegd. Magisch gevoel.

Het is dan de bedoeling dat je kindje zelf op zoek gaat naar de borst, in het eerste uur na de bevalling. Ook hier kan je vroedvrouw helpen met je kindje aan te leggen. Daarna is het aan jou.

Maar dus, ondanks alle verhalen van 'borstvoeding doet geen pijn' deed het bij mij veel pijn. Kaan leren aanhappen aan de borst deed pijn. Zelf leren voeden deed pijn. En, je tepels doen pijn. Ik zeg het even zoals het is en maak een vergelijking met seks.

Stel, je hebt seks, dit doet geen pijn. Stel nu opnieuw... Je hebt 6-8-10 keer seks op een dag. Dan lig je wellicht open met een geschaafde, schrale huid. Borstvoeding geven is aanvankelijk hetzelfde.

Eén voeding doet nauwelijks pijn, maar elke 3 uur voeden, maakt dat je een schrale geschaafde huid krijgt, met kloven. Zorg voor zalf die je vooraf in huis haalt. Je kan deze kopen van een huismerk zoals Kruidvat, maar ook medela en Lansinoh verkopen deze. De zalf smeer je best na elke voeding, en deze moet je niet verwijderen vóór je u kindje opnieuw voeding geeft. 

Frisse compressen kunnen ook helpen zoals 'Multi mam' of koude washandjes. Daarnaast is borstvoeding ook iets waar je steun bij nodig hebt. Vooral dat laatste is iets waar het (vermoed ik) soms misloopt. 

Papa's denken wel eens bij borstvoeding dat ze niets kunnen doen, dat hun hulp overbodig is. Ze kunnen geen flesje geven, hoeven niet mee op te staan snachts.... Maar niets is minder waar. 

Toch niet in mijn geval. Zonder de hulp van mijn man, was het mij wellicht nooit gelukt om vol te houden. De eerste 8 weken lukte het met moeite om Kaan te leren aanhappen. Ook ik durfde zijn fragiele nekje niet echt 'bruut' aan mijn borst te leggen. Met als gevolg dat hij bij elke voeding huilde van de honger omdat het aanleggen niet meteen ging. Deniz die durfde iets 'wilder' te werk gaan en nam gewoon het nekje beet, op dezelfde manier als de vroedvrouw het ons had voorgedaan, en stond dus elke voeding mee op. Daarnaast hielp hij beurtelings met mij om rond te wandelen na de voedingen, tot er een boertje volgde. En hielp ook hij bij de krampjes. 

Doordat aanleggen niet van dag 1 lukte, had ik ook meteen last van kloven en stuwing. Na 1 week besloot Kaan onverwacht 6 uur door te slapen. En ik, werd wakker met 39 graden koorts, stuwing, met een borstontsteking tot gevolg. De raad die ik kreeg, proberen 'kolven' met je hand onder de douche. Daarnaast Pampers vullen met lauw warm water, en die gebruiken als compres. En tot slot, paracetamol en als dit niet werkt antibiotica. 

Borstvoeding is zeker niet altijd pijnloos of aangenaam, en ik heb zelf meerdere keren gedacht aan opgeven. Maar het lezen van blogs, het praten met lactatiekundigen en mijn buikgevoel zorgde ervoor dat ik niet opgaf. 

Wanneer je 'denkt' dat je onvoldoende melk produceert, is het vaak zo dat je kindje middenin een groeisprong zit. Dit zijn ook de momenten waarop de meeste mama's stoppen met borstvoeding. Na 14 dagen, na 6 weken, na 12 weken, 6 maanden enz... 

Tijdens zo'n groeisprong zal je kindje mogelijks elk uur om melk vragen. Op die manier maken je hersenen een signaal aan dat er meer melk moet geproduceerd worden. Je zal merken als je toegeeft aan je kindje dat je na een paar dagen, vanzelf meer melk hebt. 

Tijdens zo'n groeispurt lijken je borsten 'leeg' en zal je baby eindeloos huilen van de honger, waardoor je het gevoel hebt dat je als mama tekort schiet, maar ook dit is slechts enkele dagen. 

Als je beslist om te stoppen met borstvoeding, dan is dit je volste recht, maar wanneer je volhoudt, dan beloof ik dat het echt magisch wordt. 

Je hebt je melk altijd bij de hand, op ideale temperatuur. In de nacht kan je u kindje aanleggen wanneer de eerste hongersignalen komen, en als je klaar bent met voeden, kan je beiden meteen verder slapen. 

Je tepels worden sterker waardoor de kloven afnemen. En je kindje leert aanhappen, net zoals jij je kindje leert aanleggen. Het is zoals leren fietsen. 

Bij mij waren de eerste 10 weken zwaar, heel zwaar. Maar daarna stopte de pijn, de kloven gingen weg, en we leerden beiden voeden/drinken. Het ging zo goed, dat ik 19 maanden lang borstvoeding gaf. 

In een volgende blog vertel ik je meer over langvoeden.