Reizen met een baby (deel 1)
Reizen met een baby.
Toen ik aan deze blog begon, besefte ik dat het onmogelijk was om 14 dagen vakantie, in één artikel te gieten. Daarom dat ik het onderverdeeld heb in hoofdstukken.
Hoofdstuk 1, gaat dus vooral over de vervoermiddelen op zich.
Wanneer je op reis gaat met een baby, kan je best zoveel mogelijk voorbereiden. Het is handig om van tevoren een plattegrond te bekijken van de luchthaven(s) die je bezoekt.
In ons geval gingen we van Charleroi naar İstanbul en van daaruit naar Bodrum.
Met een tussenstop van 1 uur, is het belangrijk dat je onmiddellijk weet waar je wisselt van international naar domestic, en dat je weet waar de paspoort controle is.
Daarnaast is het handig om een reisbuggy te voorzien. Je kan op reis gaan met je kinderwagen, maar die wordt gewogen aan de balie en daar betaal je dan extra kilo's voor. Je kan deze niet gebruiken op de luchthaven én je loopt bovendien het reële risico dat je kinderwagen er beschadigd uitkomt. Hetzelfde geldt voor een autozitje (Maxi-Cosi) .
Wanneer je een lange vlucht hebt, is het soms mogelijk van een extra zitplaats te boeken voor een baby onder 2 jaar. En dan kan je de Maxi-Cosi daar op vastklikken. In ons geval was dit geen mogelijkheid.
We gingen dus op zoek naar een plooibuggy. Zelf hadden we de Chicco Liteway al eens getest in Center Parcs. Deze krijg je namelijk gratis als je verblijft op het park met een baby. Ook mijn beste vriendin heeft een Liteway. Daarom dat we deze kochten. Andere goede modellen zijn de MacClaren of Little Dutch. Je zal wel moeten kijken naar de leeftijd van je baby.
Kaan was 4 maanden. Dan kan je bijvoorbeeld geen plooibuggy van Safety First gebruiken. Deze hebben namelijk een driepunt gordel en geen vijfpunt gordel. Ze zijn dus niet geschikt voor kleine baby's.
Wanneer je een plooibuggy gebruikt, betaal je geen extra kosten en kan je deze bijhouden tot aan de deur van het vliegtuig. Je kan deze terugvragen bij een tussenstop of deze mee laten gaan met de bagage tot aan de eindbestemming.
Op de heenreis hebben we de buggy gebruikt. Naast de buggy hebben we ook een draagzak van Ergobaby en een draagdoek van Babylonia. Beiden meegenomen uiteraard.
Zeker ook een aanrader, maar voor ons niet voldoende om 14 dagen te overbruggen.
Ik zou dus persoonlijk beiden meenemen op reis. Zo kan je kleintje op bepaalde plaatsen slapen in de buggy, en kan jezelf je rug ontlasten.
Tot zover de beleving op de luchthaven.
Voor de heenrit konden we rekenen op de steun van mijn zus. Die bracht ons naar de luchthaven. Het autostoeltje bleef achter in de wagen.
Voor de rit naar het hotel, boekten we een taxi. Het is belangrijk dat je vraagt aan de maatschappij of ze een autostoeltje hebben. De meesten bieden dit gratis aan. Je moet er enkel op voorhand naar vragen. Doe je dit niet, kan je ook de draagdoek gebruiken. Dit doe je tenslotte ook op de bus, tram of trein. Weet gewoon dat dit echt onveilig is in het verkeer. Daarom raad ik aan om toch vooraf te vragen achter de stoel.
Wat betreft de rit, heeft ons kleintje het uitstekend gedaan. De heenrit duurde 13 uur, waarvan Kaan enkel het laatste uur in de taxi huilde. Begrijpelijk uiteraard. Een reis kan zo vermoeiend zijn.
De terugrit duurde 17 uur, omwille van de 4 uur rust in İstanbul. Kaan was echter veel aangenamer en minder vermoeid. Die tussenstop heeft hem deugd gedaan.
Je kan misschien van mening zijn dat het niet verantwoord is om met een jonge baby zo lang te reizen, of überhaupt op reis te gaan. Ieder zijn mening. Dat respecteer ik ook. Maar wanneer je familie hebt over heel de wereld, dan wil je ook de kostbare momenten samen delen.
Wil je meer weten over de vlucht zelf, de reis, het uurverschil... Dan lees je best verder in deel 2.
Liefs
Heidi
Mama van Kaan
Toen ik aan deze blog begon, besefte ik dat het onmogelijk was om 14 dagen vakantie, in één artikel te gieten. Daarom dat ik het onderverdeeld heb in hoofdstukken.
Hoofdstuk 1, gaat dus vooral over de vervoermiddelen op zich.
Wanneer je op reis gaat met een baby, kan je best zoveel mogelijk voorbereiden. Het is handig om van tevoren een plattegrond te bekijken van de luchthaven(s) die je bezoekt.
In ons geval gingen we van Charleroi naar İstanbul en van daaruit naar Bodrum.
Met een tussenstop van 1 uur, is het belangrijk dat je onmiddellijk weet waar je wisselt van international naar domestic, en dat je weet waar de paspoort controle is.
Daarnaast is het handig om een reisbuggy te voorzien. Je kan op reis gaan met je kinderwagen, maar die wordt gewogen aan de balie en daar betaal je dan extra kilo's voor. Je kan deze niet gebruiken op de luchthaven én je loopt bovendien het reële risico dat je kinderwagen er beschadigd uitkomt. Hetzelfde geldt voor een autozitje (Maxi-Cosi) .
Wanneer je een lange vlucht hebt, is het soms mogelijk van een extra zitplaats te boeken voor een baby onder 2 jaar. En dan kan je de Maxi-Cosi daar op vastklikken. In ons geval was dit geen mogelijkheid.
We gingen dus op zoek naar een plooibuggy. Zelf hadden we de Chicco Liteway al eens getest in Center Parcs. Deze krijg je namelijk gratis als je verblijft op het park met een baby. Ook mijn beste vriendin heeft een Liteway. Daarom dat we deze kochten. Andere goede modellen zijn de MacClaren of Little Dutch. Je zal wel moeten kijken naar de leeftijd van je baby.
Kaan was 4 maanden. Dan kan je bijvoorbeeld geen plooibuggy van Safety First gebruiken. Deze hebben namelijk een driepunt gordel en geen vijfpunt gordel. Ze zijn dus niet geschikt voor kleine baby's.
Wanneer je een plooibuggy gebruikt, betaal je geen extra kosten en kan je deze bijhouden tot aan de deur van het vliegtuig. Je kan deze terugvragen bij een tussenstop of deze mee laten gaan met de bagage tot aan de eindbestemming.
Op de heenreis hebben we de buggy gebruikt. Naast de buggy hebben we ook een draagzak van Ergobaby en een draagdoek van Babylonia. Beiden meegenomen uiteraard.
Op de terugweg moesten we 4 uur wachten in İstanbul en kozen we ervoor om enkel de draagzak te gebruiken. Zo konden we rustig rondwandelen zonder al te veel bagage.
Zeker ook een aanrader, maar voor ons niet voldoende om 14 dagen te overbruggen.
Ik zou dus persoonlijk beiden meenemen op reis. Zo kan je kleintje op bepaalde plaatsen slapen in de buggy, en kan jezelf je rug ontlasten.
Tot zover de beleving op de luchthaven.
Voor de heenrit konden we rekenen op de steun van mijn zus. Die bracht ons naar de luchthaven. Het autostoeltje bleef achter in de wagen.
Voor de rit naar het hotel, boekten we een taxi. Het is belangrijk dat je vraagt aan de maatschappij of ze een autostoeltje hebben. De meesten bieden dit gratis aan. Je moet er enkel op voorhand naar vragen. Doe je dit niet, kan je ook de draagdoek gebruiken. Dit doe je tenslotte ook op de bus, tram of trein. Weet gewoon dat dit echt onveilig is in het verkeer. Daarom raad ik aan om toch vooraf te vragen achter de stoel.
Wat betreft de rit, heeft ons kleintje het uitstekend gedaan. De heenrit duurde 13 uur, waarvan Kaan enkel het laatste uur in de taxi huilde. Begrijpelijk uiteraard. Een reis kan zo vermoeiend zijn.
De terugrit duurde 17 uur, omwille van de 4 uur rust in İstanbul. Kaan was echter veel aangenamer en minder vermoeid. Die tussenstop heeft hem deugd gedaan.
Je kan misschien van mening zijn dat het niet verantwoord is om met een jonge baby zo lang te reizen, of überhaupt op reis te gaan. Ieder zijn mening. Dat respecteer ik ook. Maar wanneer je familie hebt over heel de wereld, dan wil je ook de kostbare momenten samen delen.
Wil je meer weten over de vlucht zelf, de reis, het uurverschil... Dan lees je best verder in deel 2.
Liefs
Heidi
Mama van Kaan
Reacties
Een reactie posten