Brief aan mijn kind (9 maanden in, 9 maanden uit)

Brief aan mijn kind (9 maanden in, 9 maanden uit) 

Inmiddels is het derde trimester met Kaan aangebroken. Tijd dus voor een nieuwe brief.

Mijn lieve kleine Kaan. Alweer drie maanden zijn voorbij gegaan. We zijn samen aan ons derde trimester begonnen. Ons zesde als je de zwangerschap meetelt. 9 maanden dat ik je voor mij alleen had, en 9 maanden dat ik je deel met je papa, en de rest van de wereld. 

In mijn vorige brief, vertelde ik je hoe ons leven samen begon. Hoe niet alles van een leien dakje liep, maar hoe blij ik ben dat je gezond bent. En gelukkig. 


Ondertussen ben je 9 maanden. Je bent 71,5cm en 7,200kg. Voor de buitenwereld ben je een smalle, lange baby. Maar voor ons, ben je perfect zoals je bent. Hoewel we soms een opmerking krijgen over je gewicht, ben je volgens de kinderarts perfect op je eigen curve. Gelukkig krijgen we meestal lieve opmerkingen, zoals de vele complimenten over je grote, bruine ogen. Die charmeren iedereen.

De voorbije maanden heb je wel wat pech gehad. Begin mei werd je ziek en kreeg je een luchtweginfectie. Later in juni, werd dit een longontsteking en moest je opgenomen worden in het ziekenhuis.
We hebben hier samen de week doorgebracht. Ik ben geen minuut van je zijde geweken en ook papa was er elke dag. 

We hebben de afgelopen 3 maanden ook weer veel nieuwe kanten van je ontdekt. Zo weet je sinds kort, wat je moet doen om onze aandacht te krijgen. Je trekt maar al te graag aan mama's en papa's haar, en je durft ook wel eens roepen wanneer je boos bent. 
Gelukkig ben je het grootste deel van de tijd, aan het lachen. En zelfs wanneer je boos bent, moeten wij ons inhouden om niet te lachen. Gewoon omdat je zo een deugniet bent. 

Een andere nieuwe eigenschap, is je ongeduld. Vooral wanneer je honger hebt, kan je ongeduldig zijn. Zo wacht je gretig met je mond open op elke volgende hap eten. Je lievelingseten is bloemkool, broccoli, prei en wortelen. Maar eerlijk gezegd is er weinig dat je niet lust (behalve pasta en tomaten). Je bent ook een mini fruit monstertje. Ik denk dat je het liefste aardbeien en watermeloen eet. Dit heb je van geen vreemde.


Op 11 juli at je voor het eerst een stukje brood. Het sabbelen ging goed, maar toch was het geen groot succes. Dan maar de betterfood koekjes proberen. Jawel, heerlijk vind je die. Al eindigt meestal de helft van de koek in je haar. 

Op je tandjes is het wel nog even wachten. 
Ik ken baby's die jonger zijn dan jou, en al 6 tandjes hebben, maar jij neemt alle tijd. 
Volgens studies zou je meer tandpijn krijgen, als je tandjes later doorkomen, maar ik hoop zo dat dit niet waar is. Nu en dan heb je al last van tandpijn en dan doe ik er alles aan om je te troosten. Met gel of met koude bijtringen. 

Mijn klein kaboutertje, op 15 juli zei je voor het eerst baba, wat al snel gevolgd werd door papa. Je papa was natuurlijk in de 7de hemel, en ik moet toegeven dat ik ook heel fier ben. Al wacht ik wel gretig tot je ook mama zegt. Voor jou is immers alles vanaf nu papa, zelfs ik. En hoewel ik iemand weet die daar heel blij mee is, ben ik toch benieuwd naar je volgende woordjes. 

Sinds 23 juli, drink je ook water. Tot voordien wou je dit liever niet. Die dag was het echter zo warm, maar liefst 43 graden, waardoor je zelfs water uit een washandje sabbelde. Na dagen van proberen, nam je ook je flesje aan. Verder drink je hoofdzakelijk melk. 

Ik had nooit durven dromen dat je na 9 maanden nog altijd moedermelk zou drinken. Dat ik nog altijd borstvoeding 🤱 zou kunnen geven. Maar het lukt. Je drinkt nog een 5-tal keer per dag aan de borst. En tussendoor eet je groenten en fruit. Wanneer je niet bij mij bent, kolf ik twee keer. Geen droomtaak, maar er is niets wat ik liever doe om jou gelukkig te maken. 

 Je kan sinds 2 augustus zitten zonder hulp, en ook staan wil je maar al te graag. Hiervoor heb je wel onze hulp nodig, maar we helpen je met plezier. Op kruipen is het voorlopig nog even wachten, maar wie weet, sla je dit wel over, net zoals je mama. 


Mijn kleine man, er is nog zoveel wat ik je wil vertellen, maar het liefst van al geef ik je gewoon een kus of knuffel. We zijn zo blij, dat je ons sinds kort ook terug knuffelt. Dat je ons stevig vastneemt met je handjes. En vooral dat je ons zelf kusjes probeert te geven. Al zijn het behoorlijk natte 😘 kusjes. 

Kaantje, de afgelopen 9 maanden ben je zo gegroeid, en ook al ben ik benieuwd naar wat nog komen gaat, voor mij zal je altijd mijn kleine baby zijn. We houden van je. 

Kus.
Mama

Reacties

Populaire posts van deze blog

De eerste 40 dagen als moeder.

Borstvoeding: melkproductie verhogen

Brief aan mijn kind: 2,5 jaar Kaan , opnieuw een mijlpaal